Przy okazji naszego nieplanowanego wyjazdu do Grodziska Żmijowiska na Słowiańskie Babie Lato, mając trochę wolnego czasu postanowiliśmy w końcu pozwiedzać otoczenie Grodziska. To bliższe i dalsze. Nie mieliśmy pojęcia, że kawałek od Grodziska są takie klawe wydmy. To wydmy Kotliny Chodelskiej zaraz przy Kosiorowie i prezentują się zdecydowanie okazale. Co ciekawe, zawsze kojarzyłem wydmy z nadmorskimi klimatami. A tu cyk, wydmy w środku lasu! Bardzo fajna odmiana i ciekawe miejsce. Spędziliśmy trochę czasu na wydmach, odnaleźliśmy nawet prowizoryczną chałupę z wszystkiego co wyrzucił człowiek a nadawało się do budowy.
Po wydmach przyszedł czas na objechanie terenu i sprawdzenie jak wygląda przeciwna strona obszaru wokół Grodziska. Nigdy wcześniej nie byliśmy po tej stronie. Odjechaliśmy dość daleko, prowadziła nas droga. Naszym celem było grodzisko w Chodliku. Słyszeliśmy o tym miejscu wiele, jednak nie byliśmy tam wcześniej. Kiedy dojechaliśmy na miejsce, zastaliśmy tam las i tablicę informacyjną. Zdecydowanie to grodzisko nie przypomina w niczym tego ze Żmijowisk. To głównie las, i pozostałości wałów, które delikatnie wznoszą się nad płaskimi polami. Zdecydowanie lepiej widać to z góry na zdjęciach z drona. Ale mimo tego, że trzeba ruszyć wyobraźnią to miejsce ma swój urok. Chciałbym zobaczyć aktywne działania archeologiczne w tym miejscu. Wróciliśmy jeszcze do Żmijowisk, tym razem postanowiliśmy przeciąć drogę i pojechać na skróty przez polne drogi. Jechało się dobrze, choć w jednym miejscu prawie powiesiliśmy samochód. Dojechaliśmy do grodziska, które było puste. Nie było tam życia jak podczas Warsztatów Archeologii Doświadczalnej nieco ponad tydzień wcześniej. Ale obeszliśmy teren jeszcze raz, pojechaliśmy jeszcze na chwilę do Pawła na bazę a potem do Kazimierza Dolnego.
